Home
Up


Het kan behoorlijk winteren in New Jersey. En om de vogels door de winter te helpen kochten we een vogelhuisje. Bovendien geeft een voederplaats een mooi zicht op de vogels in onze omgeving.

Maar wie had gerekend op de eekhoorns? 

bullet 1-0 voor de eekhoorns
We hingen het huisje aan een tak van een boom. Voor de vogels een veilige plek om het vogelhuisje te bezoeken. En bezoek kregen we!! Alleen niet van de vogels, maar van de eekhoorns (zie foto hiernaast). En die jagen de vogels weg.
Oorlog met de squirrels

 

bullet 2-0 voor de eekhoorns (of zijn het toch ratten?)
bullet 3-0, de eekhoorns lopen verder uit
bullet 3-1?? Nee hoor, 4-0 !!
bullet 5-0: We geven het niet op!! Nooit!!
bullet Schaakmat?? En twijfels!!
 
bullet De oorlog duurt voort
bullet We claimen de overwinning
 
bullet 2-0 voor de eekhoorns (of zijn het toch ratten?)
We hingen het kastje in de boom, aan een lang dun touw. We dachten dat de eekhoorns niet langs dat dunne touwtje zouden durven/kunnen kruipen. En even zag het daar ook naar uit. Je zag de krengen (Henk is niet zo'n fan van eekhoorns) zoeken naar een manier om bij het kastje te komen.
Uiteindelijk durfde het meest dappere mormel de klauterpartij aan en zat even later lekker te peuzelen van het vogeltjesvoer. Het werd zelfs nog erger. Om ons te vernederen knaagden ze het touw door, het kastje viel op de grond en de eekhoorns aten hun buikjes weer rond. Dit was natuurlijk een regelrechte oorlogsverklaring.
 
bullet 3-0, de eekhoorns lopen verder uit
We besloten het kastje op onze tuintafel te zetten.  Een gladde rand die een flink eind uitsteekt en gladde poten. Wij dachten dat het onmogelijk zou zijn om naar boven te klimmen.
De eekhoorns hadden wat bedenktijd nodig. En in die tijd zagen wij verschillende soorten vogels bij ons vogelhuisje: mussen, koolmeesjes, duiven. Maar ook de kardinaal (links het mannetje, rechts het vrouwtje), de red bellied woodpecker en de grote bonte woodpecker.


De monsters vonden echter weer een oplossing: niet klimmen, maar springen!! Springen op een tafel die toch vijf keer de hoogte van een eekhoorn heeft (voor mensen een sprong van een meter of acht). Ook nu hadden ze een vervolgstrategie om ons nog dieper de grond in te trappen. Ze gooiden het kastje op de grond en smikkelden daar verder (rollend van hun dikke buik en van het lachen).
 
bullet 3-1? Nee hoor, 4-0!
Terwijl de eekhoorns uitbuikten, zochten wij een oplossing bij de Home Depot. Daar troffen we een wanhopige Amerikaan. Op zoek naar weer een ander vogelhuisje. Hij voert al jaren strijd tegen de eekhoorns. En tot nog toe tevergeefs.

Wij lieten ons niet ontmoedigen en kochten een hele lange bezemsteel (drie meter). En daarop monteerde Henk het vogelhuisje. Spannend wat de eekhoorns nu weer zouden verzinnen.

Slim??

De eekhoorns zijn slimmer!!!

Die spanning duurde niet lang. Alsof het niks was, renden die gedrochten tegen de lange bezemsteel naar boven en aten weer verder (met een beetje geluk eten ze zich gewoon dood en lost het probleem zichzelf vanzelf op).
Deze keer konden ze het huisje niet op de grond gooien (is er toch iets wat wij gewonnen hebben), maar ze zaten ons wel aan onze achterdeur uit te lachen.

Het zijn net ratten!!

Zegt Henk steeds

Nog even en ze zitten bij ons aan tafel

bullet

5-0, we geven het niet op!! Nooit!!

Maar, onze creativiteit is eindeloos. We legden op die lange bezemsteel een gladde plastic plaat (50 cm x 50 cm) en monteerden daarop het huisje. Die draken moesten dus eerst een bezemsteel beklimmen, dan horizontaal aan de onderkant van die plastic plaat naar de rand zien te komen om vervolgens op de plaat te klauteren.

We hadden er alle hoop op dat dit de oplossing zou zijn. Dagenlang hebben de eekhoorns zonder succes gedubd over een oplossing. Totdat ...

Je gaat het niet geloven. Zo'n kreng klom langs de bezemsteel omhoog, s
prong naar de rand van de plastic plaat en hing vervolgens aan de rand, net zo lang schommelend tot de plaat aan gruzelementen op de grond viel. Vervolgens bleek de bezemsteel een autoweg. Met een rotgang renden de eekhoorns via die bezemsteel naar het vogelhuisje en vraten zich vol aan het vogeltjesvoer.

Niet te geloven!! Zie je de triomfantelijke blik??

Yammie, Yammie

We zagen ze weer rollebollen van de lol omdat ze het weer geflikt hadden. En wij hoopten dat de combinatie van het rollebollen en de volgevreten buikjes tot de nodige inwendige scheuren en ellende zou leiden.

Al met al begint onze achterstand op die monsters wel zorgwekkende vormen aan te nemen.
 

bullet Schaakmat?? En twijfels

De huidige situatie? We beginnen langzamerhand te betwijfelen of we die ratten met pluizige staarten kunnen verslaan. Maar we geven niet op.

Op naar de Petsmart, de dierenspeciaalzaak. De verkoopster zei: "Alleen een grote dosis geluk helpt tegen de eekhoorns". Toch kochten we een grote (18 inch) metalen trechter die we ondersteboven op een PVC-pijp monteerden.

Sindsdien (en dat is nu al 5 dagen) is er geen eekhoorn meer in het vogelhuisje gesignaleerd. Ze moeten genoegen nemen met de kruimels op de grond die de vogels voor hen achterlaten.

Na alle voorgaande ervaringen (door schade en schande wijs geworden) zijn wij de laatsten die denken dat de eekhoorns verslagen zijn. Ze zijn in staat om een para-sailing uitrusting aan te schaffen en vanuit de top van een boom zo naar het vogelhuisje te abseilen. Misschien maken ze een afspraak met een giraf om hun een handje te helpen. Of gaan ze naar een fitnesshonk om hun pootjesspieren te ontwikkelen.

We zien wel. Wij genieten van de voorlopige overwinning. Zolang het nog kan.

 

bullet

De oorlog duurt voort ...

We zijn nu ruim een maand verder sinds de laatste berichtgeving. En we zijn nog steeds aan de winnende hand: de eekhoorns slagen er niet in bij het voederhuisje te komen. Dat leidt tot behoorlijke frustraties. Ze voeren een bittere strijd met ons. Met zwaar geschut vuren ze eikels, beukennootjes en kastanjes op ons af. We hebben beide blauwe schenen.

Gaan we toch ons overwinning claimen? Amerikaanse kenners raden ons aan dat ten sterkste af: "No change, no way. Wait and you will see. Wait till Spring, when they all come out".

De kans dat we alsnog bakzeil halen is dus groot. Want in maart en april zijn de eekhoorns op hun best. We verwachten dus nog een spidereekhoorn te moeten tackelen.

In de tussentijd moeten de eekhoorns zien te voorkomen dat ze van de honger omkomen. En dus bezoeken ze regelmatig een van de vele in de buurt gelegen

 

bullet
We claimen de overwinning

Vier maanden zonder eekhoorns in ons vogelhuisje!! Zelfs geen jonge, vindingrijke nazaten van de eekhoorns die in de winter ons vogelhuisje overvielen!!

Genoeg reden om onszelf winnaar te verklaren in deze moeizame, maar boeiende strijd. En tijd om de strijdbijl te begraven. Want zolang de eekhoorns maar niet in ons vogelhuisje zitten, vinden we het bijzonder leuk om ze in de tuin te hebben. We genieten er van. En zij blijven zich dik eten aan het voer dat de vogels laten vallen. Van een loose-loose situatie naar een win-winsituatie.

Wij vragen ons intussen af of we een patent zullen aanvragen op de -uit-het-vogelhuisje-eekhoorns-weghoudsysteem. Misschien dat we een wat handzamere oplossing moeten bedenken.
 

Interessante links: